Against The Dark

jaar: 2009
Genre: Horror, vampire
Regisseur: Richard Crudo
Cast: Steven Seagal

De overgrote meerderheid van de mensheid is (weeral) door een virus veranderd in vleesetende, op bloed beluste vampieren (of zo). een paar overlevenden barricaderen zich in een verlaten hospitaal, waar het wemelt van de ondoden. Steven Seagal behoort tot een groepje strijders die proberen de vampieren (of zo) uit te roeien.

Met Above The Law, Hard To Kill, Marked For Death, Under Siege en On Deadly Ground wist Steven Seagal in de vroege jaren negentig enkele actiehits te scoren die bol stonden van heroische bravour en zorgvuldig gechoreograffeerde actiescenes die zelfs voor blinden eenvoudig te volgen waren. Steenvast zou Seagal iemand bij een ledemaat nemen om die dan met een luid gekraak in een niet anatomisch gunstige positie te draaien, waarna het slachtoffer luidkeels uitriep "You broke my arm" of "You broke my leg" naargelang het lichaamsdeel. ook slaagde Seagal erin om gans de film door met dezelfde gezichtsuitdrukking rond te blijven lopen, alsof er een vies luchtje hing of hij minstens met een paar serieuze aambeien zat. Seagal lachte nooit, en deed vaak nauwelijks moeite zijn halfgeloken ogen te openen. Zijn personages waren veelal zo plat als een dubbeltje, en dat wreekt zich heden ten dage wanneer hij gecast wordt voor rolletjes in ultra low budget filmpjes zonder noemenswaardig scenario als deze Against The Dark.
In Against The dark speelt Seagal een 'Blade-achtig' personage. Compleet met lange zwarte jas, glimmend zwaard en nauwelijks vier zinnetjes tekst gaat Seagal de vampiristische ondoden te lijf, onderwijl nauwelijks van gelaatsuitdrukking wisselend.
Mensen lopen door gangen, stuiten op vampieren (of zo), er gaat er eentje dood, ze vluchten een andere gang in, stuiten ook daar op een vampier, er gaat er weer eentje dood, en opnieuw en opnieuw. Zo kabbelt het verhaaltje anderhalf uur verder tot het gedaan is en Seagal met nauwelijks een glimlachje wegwandelt. meer valt er in deze film niet te beleven. geen diepgang, geen spannende momenten, geen lekkere halfnaakte wijven, geen noemenswaardige walgmomenten, al had ik in het begin de indruk dat er toch een beetje gore in ging zitten. Maar nee, niks hoor.
Steven Seagal HEEFT het niet meer, zoveel is wel duidelijk. Al zijn zorgvuldig gecoordineerde choreografien van weleer zijn allemaal overboord gezet. Het enige wat hij in deze film nog weet te presteren is enkele onbeholpen houwen met een zwaard. Dit heeft zelfs nauwelijks iets te maken zwaardvechten. Het is eerder gewoon nonkel Fillemon die met een bijl op een van zijn meer reumatische dagen een blokje hout door probeert te klieven.
Steven Seagal zijn cariere is dood, al schijnt hij het niet te beseffen, en blijft hij koppig voortploegen als een zombie. Ik vrees dat hij nog veel ondermaatse filmpjes zal maken zoals Against The Dark. En ik vrees dat ik ze allemaal een even ondermaatse score zal moeten geven.

score: 0 op 4