let sleeping corpses lie

jaar: 1974
genre : horror, zombie
regiseur: jorge grau
cast: Cristina Galbó, Ray Lovelock, Arthur Kennedy

enkele hippies komen per ongeluk terecht in een conservatief dorpje waar enkele moorden in hun schoenen worden geschoven. deze moorden zijn echter gepleegd door ... de levende doden. lijken die opgewekt zijn door bizarre stralingen, bedoeld om insekten uit te roeien.

sinds romero in 1968 night of the living dead uitbracht onstond er een kleine uitstoot van soortgelijke films. vooral in italie waren ze enorm sterk in het draaien van low budget films met halfbakken acteurs met afgrijselijke accenten, die tijdens het editen allemaal vlotjes werden overgedubd; let sleeping corpses lie, oftewe Non si deve profanare il sonno dei morti is zo een italohorror filmpje.
nu heden ten dage zijn we wel heel wat gewend, qua zombie film. we hebben doden gezien in alle staten van ontbinding en verminking, maar in de jaren 60 a 70 was dat wel anders. bij gebrek aan goede prosthetics moesten regiseurs beroep doen op wat creatievere casting directors, die gezwind op zoek gingen naar minder aantrekkelijke (zeg maar lelijke) medemensen die er zelfs zonder make up al redelijk dood uit zagen. deze mensen stommelden een beetje in het rond op stramme benen, zuchtend, tandenknarsend en weeklagend als de zielen in dante's inferno, en dat was het zo wel een beetje.
in let sleeping corpses lie beschikten ze over een iets groter budget, aangezien ze hun doden ook nog vreemde contactlenzen in de ogen konden schroeven.
L.S.C.L. moet het dus vooral hebben van zijn spanning, of wat er op sommige momenten voor moet doorgaan.
de obligate scenes die momnteel nog steeds tot in den treure worden herhaald zijn ook hier al aanwezig. bijvoorbeeld: mensen verschansen zich in een huisje en proberend de doden buiten te houden. een van hen probeert hulp te halen, wordt toch nog ingehaald door de tergend trage zombies, en wordt vervolgens snel van zijn darmen ontdaan; en ook nog : de zombies breken ergens binnen en achtervolgen mensen op trappen en door nauwe gangen. oké, het is cliché maar deze films zijn er wel mee begonnen. L.S.C.L. is een oervader van de hedendaagse moderne zombiefilm en zou in niemand zijn collectie mogen ontbreken;
score 3 op 4