jaar: 2009
genre: horror, cannibals, survival
regiseur: Declan O'Brien
cast: Tom Frederic, Janet Montgomery, Tamer Hassan, Gil Kolirin
tagline: What You Don't See Will Kill You
zoals de tagline het al zegt: wat je niet ziet, daar ga je aan dood. ik wou een film zien met flink wat spanning, en ik ging bijna dood van verveling.
enkele kajakkers stuiten in het bos op een gemuteerde kanibaal. de enige overlevende kan niet anders dan hulp zoeken bij een bende ontsnapte criminelen die ook door het bos dwalen. wanneer de criminelen dan nog eens op een verlaten geldtransport uitkomen, dan keren ze zich tegen elkaar om het geld.
man man man. de laatste tijd blijven die kannibalen-in-het-bos-films maar opduiken, en de ene is vaak nog slechter dan de andere. wrong turn 1 was op zich al niet veel soeps. wrong turn 2 was dan weer een beetje beter, en kon zelfs een degelijke film genoemd worden, maar met wrong turn 3 slagen ze weer totaal de bal mis. het verhaal is zo slecht, je zou haast verwachten dat de scenarist in het bos is vermoord door een kannibaal alvorens hij een deftig verhaal op papier kon zetten. de mensen blijven maar in rondjes lopen rond dezelfde boom waarna ze een voor een vermoord worden. geregeld ontstaat er een ruzietje onder de criminelen, waarna er eentje bewusteloos achterblijft die er na zijn ontwaken wonderwel in slaagt om de groep terug te vinden en dan nog wel voor de groep op te duiken. dit trukje wordt tot in den treure herhaalt, en wel zo dat je gewoon weet dat er iemand vanachter de volgende struik gaat springen. elke poging tot spaning wordt onmiddelijk in de kiem gesmoord en het enige wat daadwerkelijk gebeurt is rondjes rond dezelfde boom lopen.
over rondjes rond bomen lopen gesproken: actrice Janet Montgomery moet wel een hele natuurliefhebster zijn. want dit is al haar tweede help-ik-loop-in-een-bos-voor-mijn-leven-film, aangezien ze nog maar net in the hills run red achtervolgd werd door de babyface killer.
babyface uit the hills run red mag dan misschien wel lijken op een extra bandlid van slipknot. de kannibalen in deze film lijken al helemaal nergens naar. het is hetzelfde soort mutant dat je al honderd keer hebt gezien, vaak op de eerste rij bij een jo vally concert. het lijkt wel alsof de make-up artiesten in een bos werden gedood door een kannibaal alvorens ze een overtuigende mutant konden shminken.
ik denk dat ik trouwens maar eens ga stoppen met deze bespreking; echt, mijn bespreking lijkt op den duur nergens meer naar. het lijkt wel alsof ik in een bos door een vleeseetende mutant werd opgepeuzeld alvorens ik een serieuze bespreking kon schrijven.
score : 0 op 4
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten