zaterdag 24 oktober 2009

surrogates

jaar: 2009
genre: sci-fi, thriller
regiseur: Jonathan Mostow
cast: Bruce Willis, Radha Mitchell, Rosamund Pike, James Cromwell, Ving Rhames

tagline: How do you save humanity when the only thing that's real is you?

in een verre toekomst leven mensen geisoleerd in hun woningen die ze nooit verlaten; ze werken en feesten alleen nog maar door hun 'surrogate' een robotisch lichaam dat ze op afstand bedienen met hun geest. Agent Tom Greer (Willis) moet op onderzoek naar een moordenaar die zijn slachtoffers kan treffen via hun 'surrogates'. Wanneer Greer zijn 'surrogate' verliest wordt hij weer geconfronteerd met de echte wereld.

Surrogates is een sci-fi verhaal met een bijzonder maatschappijkritische subtext. Normaal houd ik mij afzijdig van alles wat politiek of moralistisch bedoeld is, maar bij deze wil ik wel nog eens een uitzondering maken. Nou ja,de point is dus dat mensen deze surrogates gebruiken om beter met het leven om te gaan. Zo kunnen ze zich verschuilen voor alle gevaren, en er meteen uit zien zoals ze willen. Een beetje zoals netlog eigenlijk. Denk maar aan een lelijke dikke vent die een foto van een lekkere babe upload en zegt: "Dit ben ik!"
De moraal achter dit alles is dan waarschijnlijk wel dat je het leven en jezelf moet nemen zoals het komt en bla bla bla.
Los van dit hebben we dus een politiefilm met robotjes over. Het sci-fi ellement is alleszins niet overheersend. We krijgen hier geen toestanden met aliens of vliegende wagens. Als je dat wil zien, dan kan je beter nog eens the fifth ellement opzetten.
Ik zal dus maar to the point komen. Surrogates valt een beetje tegen. Er zit wel wat aktie in, maar de grote verrassing, de ontknoping, de 'hidden-gun', het ta-daaa-moment, dat zag ik al van ver aankomen. Ergens wel een beetje jammer. Ik bedoel maar: als deze film niet kan rekenen op het sci-fi ellement, of het thriller ellement, waarom zou je dan nog kijken? Om verveeld te worden met maatschappijkritiek?
Nee, de enige echte rede waarom ik keek is Bruce Willis. onze Bruce wordt inderdaad een jaartje ouder, maar de rol die hij hier neerzet als melancholische flik lijkt hem wel op het lijf geschreven. Deed een beetje denken aan zijn rol in Unbreakable. En dat op zich is dus best oké om deze film van nog geen negentig minuten uit te zitten.
Al met al is het jammer dat deze film niet meer geworden is. Er had meer uit gehaald kunnen worden. Jammer maar helaas.

score 2 op 4

Geen opmerkingen: