maandag 27 juli 2009

albino farm

jaar: 2009
genre: horror
regiseur: pfff
cast: blaaargh

een groepje studenten trekt door het oude heartland van amerika op zoek achter culturele merkpunten, en legenden; ze stuiten op de legende van de albino farm waarnaar ze op zoek gaan en ontdekken daar een nest van lelijke cannibalen die hen op het menu zetten.

jongens jongens, het wordt steeds moeilijker om orriginele reviews te schrijven voor films die zelf totaal geen moeite doen om ook maar een klein beetje orrigineel te zijn. daarom verwijs ik liever naar andere blogs die ik schreef over andere slechte cannibalen films, dan zelf nog iets nieuws te typen. echt, ik wil er geen woorden meer aan vuil maken, aan het slechte acteerwerk, het flauwe scenario, de goedkope effekten, die scene's die ze grotendeels in het donker opnemen om alle tekortkomingen te verdoezelen. ik meen het. films zoals deze zouden door niemand ooit bekeken mogen worden.
oké, waarom keek IK er dan naar? wel, omdat slechte films mij aantrekken zoals een beeldbuis stof aantrekt. en omdat ik al jaren trouwe kijker ben van home & away. nu is het meestal zo dat ex castleden van home & away vaak opduiken in b-horrors zoals bijvoorbeeld vinnie (Ryan Kwanten) in dead silence en nick (Christopher Egan) in resident evil 3; nu wou ik eens zien wat dani ( Tammin Sursok) ervan terecht zou brengen in deze film en net zoals de rest van de cast was ze blaaargh
ondertussen duurt deze review al meer dan lang genoeg en ga ik er mij nu vanaf maken door snel de allesvernietigende eindscore te typen
score 0 op 4

choke

jaar: 2008
genre: comedy, drama
regiseur: Clark Gregg
cast: Kelly Macdonald, Anjelica Huston, Sam Rockwell

victor mancini is een hopeloze loser die aan de kost komt als acteur in een dorpje waar het leven in colonial amerika uitgebeeld wordt. victor zorgt voor zijn zwaar demente moeder die in een rusthuis verblijft. natuurlijk kost dit handen vol geld, en om te zorgen dat het hem nooit aan geld ontbreekt heeft victor een ingenieus plan ontwikkeld. hij laat omstaanders hem van de verstikkingsdood redden, omdat, wie eenmaal je leven red, zich altijd voor jou verantwoordelijk zal voelen, en hem zullen helpen als hij in gldnood zit. bovendien wordt victor zijnleven er alleen maar gecompliceerder op door zijn aanhoudende seksverslaving.

choke is een uitstekende film voor wie eens graag een beetje dieper nadenkt over het leven en beschikt over een gezond zwart gevoel voor humor. vergeet platvloersheden die je zou kunnen verwachten in borat en bruno. deze film is weldoordacht en perfekt gedoseerd; en dat is niet verwonderlijk, aangezien hij gebaseerd is op het gelijknamige boek van chuck palahniuk, de anarchistische cultschrijver die ons ook al fight club bracht. choke is nog maar het tweede boek van chucky dat verfilmd werd, en dat vind ik nu eeuwig zonde aangezien alles wat hij schrijft zeer de moeite waard is. allen dat niet alles zich zo gemakkelijk leent voor een bewerking.
choke echter is een prima adaptatie naar het scherm, en anjelica huston is heerlijk als de rebelse moeder die zo dement is dat ze haar zoon steeds maar weer verwart met haar advocaten.
choke is dan ook een aanrader voor iedereen.

score 4 op 4

donderdag 16 juli 2009

the blob

jaar: 1988
genre: horror, gore, comedy, creature
regiseur: Chuck Russell
cast: Kevin Dillon, Shawnee Smith, Donovan Leitch, Jeffrey DeMunn

paul en meg zijn twee tieners op een avondje uit wanneer ze een zwerver omver rijden. de zwerver heeft iets aan zijn hand kleven wat hem lijkt te verteren.
samen met de rebelse nietsnut brian flagg brengen ze hem naar het ziekenhuis. het ding aan de hand van de zwerver blijkt een levengevaarlijk organisme uit een meteoor te zijn. en al gauw is gans de stad in levensgevaar.

the blob is echt zo een van die klassiekers waar ik altijd al dol op ben geweest. het had een tienerfilm kunnen zijn over de rebel met het hart van goud die de liefde wint van het populairste meisje op school en zo de captain van het football team het nakijken geeft. maar dan met een enorme slijmmassa die alles op een enorm ranzige manier verteerd.
nu, the blob is een remake van de gelijknamige film uit 1958 met steve mcqueen, en deze film was zo campy en debiel als je zou verwachten; zo moet je maar eens luisteren naar de openingstune van de oude versie op youtube.
de remake overtreft dus het orrigineel op alle punten en is behoorlijk walgelijk.
de scene waarin the blob zich vanaf het plafond op zijn slachtoffer laat neervallen waarna deze wanhopig graait en klauwt om vrij te komen en ondertussen opgelost wordt door the blob's zuurtegraad is iets wat me altijd was bijgebleven;

deze film werd geregiseerd door Chuck Russell die er een bijzonder gevarieerde carriere op zitten heeft. met films als nightmare on elmstreet 3, the blob, the mask en the scorpion king kun je stellen dat hij er in slaagt om steeds enkele behoorlijk foute films tot successen om te toveren;

in deze film zullen de horror fans ook shawnee smith herkennen, die al een 5 tal saws meedraait als assitente amanda. smith begon ooit haar carriere als achtergrond weesmeisje in de film/musical annie uit 1982. daarna had ze nog wat kleine rolletje tot ze in the blob meespeelde, om daarna weer te verdwijnen in de onderwereld van acteus met één zinnetje in een film, of naamloos achtergrondpersonage. tot ze mocht aandraven is saw 1, waarna ze nu toch jaarlijks mag rekenen op een rolletje.

the blob is zo een van die klassiekers die je niet over het hoofd mag zien als je dol bent op 80's trash, en ook voor al wie nog eens een lekkere creature feature wil zien, en de hedendaagse digitale monsters spuugzat is.

score 4 op 4

maandag 13 juli 2009

skinned deep

jaar: 2004
genre; horror, gore, comedy
regiseur: Gabriel Bartalos
cast: Karoline Brandt,Kurt Carley,Warwick Davis

het gezinnetje rockwell krijgt tijdens hun familieuitstapje met de camper pech en zoekt onderdak bij een gezin weirdos. al gauw blijkt dat ze in de val gelokt zijn en ze worden één voor één vermoord door de gruwelijke bewoners van het huis. behalve dochter tina, omdat de freak genaamd brain een oogje op haar heeft. kan tina brain overtuigen om haar vrij te laten, of moet ze wachten op de hulp van motorbende "the ancient ones", bestaande uit een groepje bevende bejaarden?

man man wat is deze skinned deep een raar filmpje. gabriel bartalos heeft zich met dit eens aardig kunnen uitleven door alles zelf te schrijven, regiseren en producen. en hoewel skinned deep vanuit b-film opzicht geen onaardige film is, is het echter wel tot op heden zijn enige film. nochtans is bartalos geen onbekende in filmland aangezien hij de make up en special effects deed voor onde meer de twee basket case vervolgen, enkele leprechauns, en godzilla.

nog raarder zijn de peronages die bartalos bedacht. om te beginnen is er brain. een verlegen jongen met hersenen die zo groot zijn dat ze letterlijk langs alle kanten op volslagen ridicule wijze zijn schedel uitpuilen. dan is er ook nog the surgeon general. een soort cyborg kerel met een duikbrilletje en een berenklem als mond, die graag met grote scherpe messen zwaait. en dan is er nog plates, een dwerg met een rugzak vol scherpe borden die hij als ninjasterren naar zijn slachtoffers gooit. plates wordt gespeeld door de bekende dwerg warwick davis die ooit lang geleden zijn cariere begon als een van die irritante eewocks in return of the jedi, en vervolgens opgerakeld werd in zowat elke fantasy film waar ze iets kleins in nodig hadden waar ze geen aapje voor konden africhten. ook speelde hij mee in de al helemaal afgrijselijke leprechaun reeks waarvan leprechaun in space en leprechaun back to da hood toch wel tot de grootste miskleunen uit de filmgeschiedenis behoren. ik heb persoonlijk nooit begrepen wat mensen zo leuk vonden aan deze films, maar dat begrijp ik van de harry potter reeks ook niet, en kijk, daar doet warwick ook in mee. ligt het dan aan hem of aan mij?
maar deze skinned deep is een behoorlijk vermakelijke film. natuurlijk is hij zo stom als maar kan zijn. de onnozelheid druipt ervan af, en zelfs de gemiddelde b-film liefhebber zal hieop kunnen afknappen. maar niet ik want ik heb genoten van elke belachelijke minuut, omdat skinned deep, gefilmd met een budget van bijna niks, met special effects gebakken in de oven van moeder bartalos, en een cast van absolute losers de ideale 80's trash revival is.

score 4 op 4

zondag 12 juli 2009

gnaw

jaar: 2008
genre: horror, gore
regiseur: Gregory Mandry
cast: een bende britse marginalen.

een groepje vrienden gaat op vakantie en valt ten prooi aan een kanibaal.

dit bijster onorrigineel verhaal is het begin voor een al even onorriginele film waarin nogmaals elk mogelijk cliché wordt boven gehaald. de hoofdrolspelers die echt heel matig presteren zijn duidelijk gewone britse marginalen. en geef nu maar eerlijk toe, in feite is gans het verenigd koningkrijk niets meer of minder dan de grootste sociaal achtergestelde buurt ter wereld. dan mogen ze op tv graag de amerikaanse trailerparks door het slijk halen, maar in engeland ligt het marginaliteitspercentage hoger dan in een belgisch caravanpark aan zee vol dag allemaal lezers. en misschien zou het wel best zijn als we er gewoon een paar reuzegaten in boorden en gans dat eiland deden zinken.
maar goed, ik dwaal af.
de killer in kwestie is een astmatisch geval die een ridicuul masker draagt van.. aaneengenaaide omvergereden katten? ik zou het niet weten. het lijkt echt nergens naar; natuurlijk zijn alle coole maskers al lang gebruikt door anderen, maar toch..
dat de uitbaatster van het pension zijn moeder is is al duidelijk van in het begin en dat de "meat pies" vol zitten met mensen vlees had voor de bende tieners al lang duidelijk moeten zijn wanneer ze in hun eten 1 een lang haar, 2 een ring en 3 een vingernagel aantreffen. toch verliezen ze er hun eetlust niet bij.
grappig is wel dat ze in deze film de beroemde britse meat pie wel gebruiken, die in dying breed een centrale plek had moeten verwerven omdat dying breed draaide om de afstamelingen van Alexander Pierce de beruchte pie man.
waarschijnlijk hebben de producers van deze film dying breed gezien en hebben ze gedacht, "nou, dat kunnen we ook." nou, dat kunnen ze niet. dying breed was dan nog een gemiddelde film qua opzet, maar deze gnaw heeft zo een flinterdun verhaaltje dat zelfs de meest hersendode kamerplant nog heel goed kan volgen. een voor een vallen ze dus allemaal ten prooi aan de kanibaal en zijn moeder, en af en toe zie je een kleine martelscene die met zo weinig budget en bezieling gemaakt is dat je evengoed naar the discovery chanel had kunnen kijken.
ondertussen vrees ik dat ik al meer woorden aan deze film heb vuilgemaakt dan hij verdient en niemand zal dan ook verrast zijn door mijn eindscore

0 op 4

ps. op imdb kan je enkele zeer lovende kritieken lezen over deze film van personen die gnaw 10 sterren geven. laat je niet misleiden hierdoor. waarschijnlijk zijn ze geschreven door de regiseur zelf, en zijn moeder en zijn hond. vertrouw maar op de mening van oom sven of the dead.

woensdag 8 juli 2009

kill theory

jaar: 2009
genre: horror, thriller, slasher
regiseur: Chris Moore
cast: nee laat maar

dat een horror/thriller niet altijd saai en voorspelbaar hoeft te zijn zoals bijvoorbeeld april fool's day uit mijn vorige blog bewijst deze film van beginnend regiseur chris moore. al hield ik in het begin mijn hart al vast.

een bende studenten (oh jeetje) bestaande uit enkele aantrekkelijke jongeren, en een dikzak (cliché!!) trekken zich terug in een huisje in de bossen (waar anders?) om daar ten prooi te vallen aan een killer (standaard bijgeleverd bij elk huisje in de bossen)

maar de killer houdt er wel een heel apparte methode op na. hij dreigt ermee iedereen te vermoorden om 6 uur 's morgens tenzij ze elkaar uitmoorden, waarna hij de overlever zal laten gaan. en hier heeft hij dan ook nog een bijzonder goede rede voor, en komt dus niet voort uit een of ander chronisch vermoeidheids syndroom. wat volgt is een spannend kat en muis spelletje waarbij niemand elkaar nog vertrouwd, en iedereen strijdt om het enige wapen in huis te bemachtigen.

kill theory afficheert zichzelf als the next best thing na dat de saw franchise gekelderd werd, maar dat lijkt me persoonlijk een beetje overroepen. dat deze film bovendien uitgebracht werd door het lionsgate labeltje dat al langer dan vandaagt op de saw reeks heeft hier dan ook wel iets mee te maken. toch is kill theory een spannende en entertainende film omdat je niet weet wie er als volgende gaat sterven, en wie ervoor verantwoordelijk gaat zijn. een aanrader in het de laatste tijd toch wel sterk verwaterde slasher genre.

score 3 op 4

april fool's day

jaar: 2008
genre: thriller, horror
regiseur: the butcher brothers
cast: een bende nobodys

april fool's day is de nogal losse remake van de film april fool's day (verrassing) uit 1986, waarvan ik me alleen nog het hoesje weet te herinneren, en het feit dat hij veel beter was dan deze versie.

een bende rijke snobs halen een grapje uit met één van hen op een debutantenbal, gehouden op 1 april.
het ongelukkige slachtoffer komt om het leven en alles wordt keurig onder het tapijt geveegd omdat rijke mensen nu eenmaal niet graag in de gevangenis zitten.
een jaar later krijgen alle betrokkenen een dreigbrief om hun wandaad toe te geven of te sterven. waarna inderdaad dan ook mensen beginnen te sterven.
april fool's day lijkt haast wel de practical joke van het regiseursduo the butcher brothers, want hoewel deze film geafficheerd staat als horror/thriller wordt er nergens echt gehorrord of gethrilled. de film kabbelt een beetje voort van de ene flauwe moord naar de andere zonder dat er echt moeite wordt gedaan om de moordenaar te zoeken. onlangs had ik nog dezelfde kritiek op de film dark reel en daar moest ik dus ook constant aan denken; al was dark reel tenminste nog ietsje beter. ook hier is het einde saai en voorspelbaar. de spannende en onverwachtte twist op het einde zag ik al van ver aankomen. en de twist die ze op de twist toevoegen was nog veel voorspelbaarder. je zou je haast afvragen waarom ze uberhaupt een scenario hebben geschreven voor deze film. ze hadden beter een paar handpoppen in de dvd doos gestoken om de kijker zelf het verhaal mee te laten verzinnen en spelen.
koop deze film niet, huur em niet, download em niet en vermijd ten alle tijde om er op tv naar te kijken. het leven is veel te mooi om er hieraan een stuk aan te verspelen.

score -1 op 4

bottom feeder

jaar: 2006
genre: horror, creature
regiseur: Randy Daudlin
cast: Tom Sizemore, Wendy Anderson, Richard Fitzpatrick, Amber Cull

een miljonair bestelt een ultra geavanceerd geneesmiddel voor zijn brandwonden bij een geleerde die om geld verlegen zit. natuurlijk wil de miljonair het middel testen en gebruikt de geleerde als proefkonijn. de geleerde muteert in een ratachtig creatuur dat hongert naar mensenvlees. onder andere naar dat van een groepje onderhoudslui van het universiteitsgebouw waar alles zich afspeelt.

bottom feeder begint dus vanuit het klassieke standpunt van de mad scientist die slachtoffer wordt van zijn eigen experimenten door toedoen van een of andere schurk, waarne één of andere nitwit (gespeeld door tom sizemore) de boel moet zien te redden. een verhaaltje dat we al een miljoen keer gezien hebben , en waarschijnlijk wel nog een miljoen keer zullen zien, tenzij we de b-horror film voorgoed uit ons leven bannen.
zoals gebruikelijk loopt iedereen weer hysterisch door één a twee tunnels heen en weer, achtervolgd door de ratman en vallen er slachtoffers in bijzonder voorspelbare volgorde. het creatuur in kwestie lijkt een beetje op een afdankertje van een weerwolffilm waar ze het haar nooit op gekleefd hebben. wanneer je zijn poten door het water ziet plassen zie je duidelijk de rubber klauwen plooien enzovoort. ook de sterfscene's vallen dik tegen.een paar overdwarse bloederige strepen, een beetje geknabbel aan een keel, of een off-screen onthoofdingkje maar daar blijft het dan ook bij.weten ze dan niet dat het enige wat de gemiddelde b-horror enigszins kan redden excesief geweld en/of gratuit bloot is? en niks van dit alles wordt ons geboden. nooit had ik gedacht zo naar het einde te verlangen van een low budget monster film
bottom feeder is dus daadwerkelijk een film die behoort op de bodem van de afvalbakken van de cinematografie, bij voorkeur om daar dan ook te blijven.

score 1 op 4