Splice

Jaar: 2010
Genre: Sci-Fi, Thriller, Horror, creature-feature
Regisseur: Vincenzo Natali
Cast: Adrien Brody, Sarah Polley, Delphine Chanéac

Twee rebelse geleerden besluiten om na een tegenslagje de morele grenzen van hun onderzoeken te verleggen. Algauw scheppen ze een nieuwe levensvorm met menselijk dna in verwerkt om zo een geneesmiddel tegen kanker te vinden (of zo). Maar hun levensvorm wordt niet zoals ze het hadden verwacht en wordt algauw onhandelbaar en manipulatief.

Onlangs noemde iemand op het internet Splice verfrissend en vindingrijk; Dat, gecombineerd met de vele screenshots die her en der opdoken was mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. Ik vrees dat ik weer ten prooi ben gevallen aan een zorgvuldig opgebouwd stukje hype.
Splice vernieuwend en vindingrijk noemen is behoorlijk overdreven, omdat
ten eerste: Al sinds Mary Shelly Frankenstein schreef het concept van de geleerde die een oncontroleerbaar monster maakt in een poging de mensheid te helpen, niet meer nieuw is. en
ten tweede: De belangrijkste plotwendingen in de film zien we al van ver aankomen. Zodat er zelfs tijdens de eerste kijkbeurt geen echte spanning opgebouwd kan worden. scene's die schokkend hadden kunnen of moeten zijn, werkten zelfs ongewild op de lachspieren.
Splice begint alleszins heel leuk met een paar leuk ontworpen creatures die er in slagen om schattig en walgelijk tegelijk te zijn, maar zodra we dat achter de rug hebben en het hoofdmonster steeds menselijker wordt, wordt het verhaal ook steeds clichématiger. Ook de horror die ik verwacht bij een dergelijke monstermovie bleef achterwege, wat jammer is want het werkte prima in Species. Het heeft allemaal wel iets weg van Species, maar die is een stukje beter. Vooral ook omdat een flink ontwikkelde Natasha alien aantrekkelijker is dan een kale vrouw met x benen en een staart.
Bovendien wist acteur Adrien Brody mij weeral niet te overtuigen. Hij viel mij al tegen als politieinspecteur in Dario argento's Giallo; In Predators was hij als afgietseltje van Schwarzenegger ronduit onnozel, en nu, in Splice doet hij het als wetenschapper maar net goed.
Niet dat Brody een slechte acteur is, want in Oxygen, The Jacket en King Kong Doet hij het heel goed, maar misschien zou hij wat kritischer moeten zijn bij het uitkiezen van zijn rolletjes.
Of misschien moet ik wat minder kritisch zijn tijdens het bekijken van films. Het probleem is dat Splice gewone b-pulp is met de sterallures van een hollywood blockbuster.
Jammer maar helaas. Maar misschien herpakken ze zich in Splice 2 die er dank zij het open einde wel nog eens zou kunnen komen.

Score 2,5 op 4

Predators

Jaar: 2010
Genre: Sci-fi, Actie, horror
Regisseur: Nimród Antal
Cast: Een bende pussys die verbleken bij de cast van Predator 1

Een hoopje keiharde soldaten van diverse oorsprong komen boven een jungle uit de lucht tuimelen met parachutes. Wanneer het hen duidelijk wordt dat ze niet op één-twee-drie thuis zullen geraken, en er bovendien iets in de jungle op hun jaagt, besluiten ze een eenheid te vormen en terug te vechten.

In 1987 speelde Arnold Schwartzenegger in een bescheiden sci-fi horrorfilmpje dat een enorme populariteit wist te winnen. Het scenario was heel eenvoudig, het ging over een groepje bad-ass commando's die in een jungle één voor één ten prooi vielen aan een uit de ruimte afkomstige jager.
In 1990 mocht Danny Glover het op zijn beurt opnemen tegen de Predator die zijn jachtgebied had verlegd naar de betonnen jungle van L.A.. Iets waar de fans van de eerste film niet mee konden lachen.
In Predators wordt voortgeborduurd op deze twee films, waarbij de Alien Vs. Predator reeks volledig wordt genegeerd. Wat op zich niet zo slecht is.
Scenarioschrijver Robert Rodriguez wou terug gaan naar de roots van het verhaal, zonder er echt een remake van te maken, en dat is wonderwel geslaagd. Waar ik echter minder over te spreken ben is de cast.
Ik zie echt niet in hoe iemand Adrien Brody en Topher Grace heeft kunnen casten in deze film. Ik bedoel maar: Brody en Grace kunnen samen naast elkaar staan, en dan nog verdwijnen uit het zicht achter de rug van de minst gespierde kerel uit Predator. Ook Laurence Fishburne is een personage dat naar mijn inziens naast de Matrix niet veel voorstelt betreffende ass-kicking kracht.
Ik dacht nochtans dat het de Predators te doen was om de jacht op krachtige tegenstanders..maar goed, het zal wel aan mij liggen.
Zoals ik al zei: Predators is niet zomaar een vreselijke remake. Het is een op zichzelf staand verhaal, met een paar leuke twists in die de meeste mensen niet zullen zien komen. Wat alleszins leuker is dan de rechtdoor actiefilm clichés waar menig andere film mee kampt.
Zodoende scoort Predators het ondanks de cast van pure watjes beter dan ik oorspronkelijk had verwacht, en zou ik mensen die niet weten wat gedaan met hun vakantie zelfs nog durven aansporen om eens naar de bioscoop af te zakken.

Score: 3 op 4

ps Voor de mensen die snakken naar een film waar nog eens echte mannen in mee spelen, dan verwijs ik alvast naar The Expendables die ergens dit jaar moet uitkomen, met in de cast ( houd jullie vast) Sylvester Stallone, Jason Statham, Jet Li, Dolph Lundgren, Eric Roberts, Randy Couture, Steve Austin, Terry Crews en Mickey Rourke

The Abandoned

Jaar: 2006
Genre: Horror, Thriller, Ghost story
Regisseur: Nacho Cerdà
Cast: Anastasia Hille, Karel Roden, Valentin Ganev

Marie Jones werd als baby geadopteerd. Steeds wanneer ze haar natuurlijke ouders probeerde te vinden kwam ze op niets uit. Tot ze gecontacteerd wordt door een notaris die haar haar erfenis wil overhandigen: een verlaten boerderij in the midle of nowhere van de russische rimboe.
Eenmaal daar stuit Marie op enkele onheilspellende mysteries.

The Abandoned is de eerste echte film van Nacho Cerda, de regisseur van kortfilms zoals awakening, Aftermath en genesis. Niet te verwarren natuurlijk met Nacho Vidal, de pornoacteur die met zijn indrukwekkend lid eender welke opening van zowel man als vrouw belaagd in diverse low budget porno's.
Van Nacho Cerda had ik al Aftermath gezien, wat ik nog steeds als een van de beste en meest sfeervolle filmpjes over necrofilie beschouw, met bovendien een prachtige beeldvorming. ik was natuurlijk benieuwd naar hoe hij het er van af zou brengen met een meer mainstrean produkt.
The Abandoned ziet er alvast heel mooi uit. Alles is tot in de puntjes verzorgd, en op de regie vaklt niets aan te merken. Alleen jammer dat het verhaal zelf er eentje is zoals dertien in een dozijn. Het is allemaal zo saai en voorspelbaar dat de sfeer geheel verloren ging door een compleet gebrek aan enthousiasme van mijn kant uit, aangezien ik al vanaf de tiende minuut het einde wist te voorspellen.
ook het gore gehalte ligt bijzonder laag in deze film. Vooral wanneer je in aanmerking neemt dat Cerda in zijn vorige filmpjes er niet voor terugschrikte om liters en liters bloed van het scherm te laten druipen.
Het is duidelijk dat Cerda een goede film wou maken, met veel diepgang enzo, maar helaas, gekreupeld door een gebrekkig scenario, niet in slaagde er iets van te bakken. Nee, echte diepgang, die vind je pas in de films van Nacho Vidal waar alles dieper, veel dieper gaat.

Score: 2 op 4

RoboGeisha

Jaar: 2009
Genre: Sci-fi, actie, comedy
Regisseur: Noboru Iguchi
Cast: Euh, de gebruikelijke japanse stereotypes.


Twee zussen, waarvan eentje Geisha is, en de andere haar bediende worden ingelijfd door een bende medogenloze moordenaars. De competitie tussen de zusjes gaat zover dat ze steeds buitensporigere modificaties aan hun lichamen laten uitvoeren teneinde de betere moordenares te worden.

Regisseur Noboru Iguchi heeft na het stopzetten van zijn carriere als pornoregisseur gekozen voor het pad van de absurde horror/actie/sci-fi. Waarschijnlijk was hij het net als de rest van de wereld beu dat in een Japanse pornofilm de geslachtsdelen steeds bedekt worden door een censuurlaagje wazig beeld. Naar mijn inzien gaat zo het nut van porno een beetje verloren, nietwaar?
Het minste wat we van zijn films kunnen zeggen is dat ze bijzonder orrigineel zijn.
Nou ja, tenminste als je niet gewend bent aan japanse storylines. Voor de anderen is het gewoon weer dezelfde voorgekauwde shit over rivaliteit en personages die wisselen tussen goed en slecht.
Dit verhaal centreert zich dus rond twee zussen die RoboGeishas worden. Geisha's zijn hoogopgeleide gezelschapsdames, en in tegenstelling tot wat de westerse wereld denkt zijn zij geen prostitués, dus wie bloot verwacht in deze film komt bedrogen uit. Zelfs Asami, een in Japan bekende pornoactrice laat niets zien.
Enfin, afgezien van het zwakke verhaaltje vinden we in dit filmpje weerom een paar bizondere vondsten. Je moet het zien om het te geloven, maar de absurde manieren waarop mensen hier om het leven worden gebracht zijn weer niet te tellen. Van borstmelk met een te hoge zuurtegraad, tot dodelijke gefrituurde werpstergarnalen. Machinegeweren die uit borsten komen, en ninjazwaarden die uit de vreemdste huidplooien opduiken. De scenarioschrijvers hebben zich weer eens goed laten gaan. Op sommige momenten wordt het echt wel heel debiel wanneer een gans paleis zich op twee benen verheft en wegwandelt zoals iets uit de meest antieke Bioman series, en de meeste Geishas hebben bij mijn weet geen rupsbanden om dan de achtervolging in te zetten.
Toch is het niet allemaal zo fun als je denkt. Het zwakke verhaaltje is zoals ik al zei zo simpel dat je op de ondertitleing geen acht hoeft te slagen, en de meeste van de special effeckts zijn met een computer gedaan, en dan nog wel op een heel goedkope manier zodat het voor mijn part allemaal iets te low budget wordt. Jammer jammer, want de gebruikelijke bloedfonteinen die ik gewend ben uit Japanse onzinfilms zijn hier totaal afwezig.
Als je dan rekent dat deze film gemaakt werd door de makers van The Machine Girl, dan kan je aleen maar teleurgesteld raken.
Hopelijk is Mutant Girl Squad, de volgende film van dit team, een beetje beter

Score 2 op 4