the hills run red

jaar: 2009
genre: horror,slasher, gore
regiseur: Dave Parker
cast: Sophie Monk, William Sadler, Tad Hilgenbrink, Janet Montgomery

enkele filmfreaks gaan op zoek naar de vermiste filmreels van een horrorfilmpje genaamd the hills run red die ergens in de jaren tachtig uit de cinema werd gehaald wegens te bloederig en realistisch. samen met de dochter van regiseur concannon proberen ze de vermiste regiseur op te sporen. wat ze echter vinden is een stapel lijken wanneer ze ontdekken dat de killer uit de film wel eens echt zou kunnen zijn.

the hills run red klinkt als de zoveelste typische slasher film, dus toen ik begon te kijken had ik weinig of geen verwachtingen. de enige rede waarom ik er dan ook naar keek is dat ik hopeloos verslingerd ben aan al die pulpige trashfilms die maar uit de dvdtheek blijven stromen. dus met een tas kofie in de ene hand, en een chocolade sinterkklaasfiguur (ja ja we zijn er vroeg bij dit jaar) en de afstandsbediening in de andere hand zat ik deze ochtend al belachelijk vroeg onderuit te zakken in mijn zetel.
T.H.R.R. begint met een typische verminkingsscene waarin een getraumatiseerd joch met een schaar zijn eigen gezicht weg knipt. een goede tien minuten later krijgen we al een paar boobie shots, en de verplichte seksscene, en dan begint het feitelijke verhaal. ik moet zeggen, ik was aangenaam verrast om te zien hoe T.H.R.R. zich ontwikkelde. toegegeven, het is een typische slasher film, maar ook heel wat van de typische cliche's worden op subtiele wijze bespot. deze kleine grapjes wisten mij meer dan eens te doen grijnzen, wat niet altijd evident is. ik ben tenslotte een hele kritische kijker.in feite doet regiseur parker hier wat wes craven deed met scream; gewoon even de draak steken met het horror genre, en tevens een heel doeltreffende horrorfilm maken. om te zeggen dat T.H.R.R. vergeleken kan worden met scream is misschien een beetje overdreven, maar het komt wel aardig in de buurt. de moorden zijn niet bijster inventief, en de twist in het verhaal zien we al van ver af komen, maar dat valt allemaal te vergeven.
het is ook altijd leuk om acteur wiliam sadler aan het werk te zien. niet dat sadler zo een geniaal performer is, maar hij heeft bij mij voorgoed een plaats in mijn hart dank zij zijn rol als brayker in tales from the crypt: demon knight. net zoals billy zane die ik dank zij zijn rol in demon knight zijn rol in titanic heb vergeven.
ook te herkennen in deze film is sophie monk, die van actrice in b-comedys zoals date movie en spring breakdown is afgezakt naar b-horrors. deze genre migratie is veelal onweerkeerbaar en voor veel acteurs op hun retour de laatste onvermijdelijke stap alvorens ze voorgoed van het scherm verdwijnen. dat monk deze stap nu al zet is misschien niet slecht omdat ze haar rolletje naar behoren weet neer te zetten. bovendien, monk heeft er klaarblijkelijk geen probleem mee om een kledingstukje meer of minder uit te doen. een must als je als scream queen wil slagen. kijk bevoorbeeld maar eens naar linea quigley, die het zonder talent en zonder beha toch redelijk ver wist te schoppen. en monk talentloos noemen is een beetje overdreven.
the hills run red is dus een beter dan het gemiddelde soort slasher filmpje en zeker het bekijken waard.
score 3 op 4