A Nightmare On Elm Street

Jaar: 2010
Genre: Horror, Thriller
Regisseur: Samuel Bayer
Cast: Jackie Earle Haley, Kyle Gallner, Rooney Mara, Katie Cassidy, Thomas Dekker

De tieners van het slaperige plaatsje Springfield (en dan vooral die uit Elm Street) krijgen in hun nachtmerries te maken met een gruwelijk verbrande man die hen kwelt. Alsof dat nog niet erg genoeg is blijken de dromen een dodelijke uitwerking te hebben. Whatever you do...don't fall asleep.

Weinig personages uit horrorfilms hebben zo een cultstatus weten te bereiken als Freddy Krueger. We hebben natuurlijk ook nog een Michael Myers, een Jason Voorhees, en een Leatherface, maar toch is Freddy Krueger een beetje een klasse apart, omdat zijn films met een dosis humor gebracht werden. Tenminste toch vanaf deel 3 Dream Warriors. In iedere karnavalswinkel kan je een plastic Freddy masker en bijhorende handschoen kopen. En ieder kind heeft ooit wel eens een paar vleesmessen aan een handschoen proberen bevestigen. (Of ben ik dat alleen?)
De allereerste Nightmare...stamt al van 1984 toen het slasher genre eigenlijk al wat op zijn retour was, en werd geschreven en geregiseert door Wes Craven die een meester was in het maken van low budget shockers. Craven wist in elk van zijn films het vaak flauwe plot telkens weer in gang te schoppen met een of twee kick-ass scenes waar de kijker vaak niet goed van was. Denk maar aan de aanslepende verkrachtingsscene in Last House On The Left, de verkrachtingsscene in The Hills Have Eyes, of, tevens uit laatstgenoemde film, de vader die levend verbrand werd aan een caktus. Nog steeds scenes die in het geheugen van menig horrorfan gegrift staan. Craven, die ooit begon als regisseur van grindhouse porno, is een exploitationist in hart en nieren, en verstaat gerust zijn vak. Zo raakt hij ook met zijn thema's een gevoelige snaar. Zo wordt onschuld steeds op een of andere manier vernietigd. In Last House... de onschuldige tienermeisjes, en in The Hills... moet een normaal gezin er aan geloven. In Nightmare...kreeg hij echter van de geldschieters het deksel op de neus. Oorspronkelijk zou Freddy Krueger een pedofiel zijn, maar onder hevige druk van de producers werd hij omgetovert tot kindermoordenaar. het werkte hoe dan ook. Nightmare... was een hit, en er kwamen vele vervolgen die varieerden in kwaliteit.
De serie vond zijn stem pas echt in de derde film, waarin Freddy zijn slachtoffers op veel creatievere manieren om het leven brengt dan er simpelweg in te snijden. Uiteindelijk zou het er op uitdraaien dat de films enkel nog een aaneenschakeling van moorden werden, met Freddy Krueger als one-man show, liefst met een zo open mogelijk einde, mocht het publiek om meer vragen. Uiteindelijk kwam Freddy weer in handen van Wes Crraven zelf, in de film Wes Craven's New Nightmare, maar daarna leek de serie dood. Tot Freddy het mocht opnemen tegen mede icoon Jason Voorhees (Friday The 13th)maar daarna bleef het akelig stil rond ons favoriete brandwondenslachtoffer.
Oh, en was ik bijna vergeten zeggen dat de rol van Krueger keer op keer met succes werd vetolkt door een magistrale Robert Englund? Inderdaad. Dat was ik bijna vergeten.

Maar genoeg geschiedenisles. Even over de onvermijdelijke re-make. Het zat er al aan te komen. Met de remake van The Texas Chainsaw Massacre , Friday The 13th, en Halloween kon die van A Nightmare...niet uitblijven. helaas werd hier de bal misgeslagen.
Om te beginnen lag de productie in handen van de rete-commerciele Michael Bay die voor mijn part veel harder afgebekt mag worden dan Uwe Boll. Ten tweede is de regie overgedragen aan godbetert Samuel Bayer, een man met geen enkele ervaring in het maken van films, en die enkel maar videoclips voor diverse bands heeft gemaakt. Zo wordt de hele Nightmare on Elm Street film te tamme eenheidsworst, speciaal om een zo breed mogelijk publiek aan te spreken.
Het ding is: Remakes werken alleen maar in bekwame handen. Zo was de Halloween remake meer dan behoorlijk, omdat Rob Zombie nu eenmaal een genrefan is. En een werkje gemaakt met liefde en enthousiasme voelt gewoon veel beter aan.
De nieuwste Nightmare oogt wel heel mooi, maar is zo zielloos en sfeerloos als de pest, met acteurs die zo plat als een dubbeltje zijn. Zelfs Jackie Earle Haley (met een grommend stemmejte zoals Bale in Batman) wist me niet te overtuigen als Freddy. Englund is Krueger. Punt.
Voorts wil ik nog eens mijn beklag doen over het feit dat de twee strafste scene's uit het orrigineel zonder pardon gekortwiekt werden. Zo hebben ze van de scene waarin Tina bloedend, schreeuwend en smekend het plafond opgesleurd wordt buiten bereik van haar vriendje omgetoverd tot een flauw partijtje flipperkast. Niemand die daar van wakker ligt.
Nee, ik vrees dat de nieuwste Nightmare echt niet mijn ding was. mensen die enthousiast worden bij de naam Freddy zullen hem misschien wel kunnen smaken. Echte pursiten zullen hem uitspuwen. Ikzelf, die er een beetje tussen in hangt, kan er alleen maar op kauwen en de eenheidsworst proeven.

Score 2 op 4