The Human Centipede

Jaar: 2009
Genre: Horror, Body-horror, Black-comedy
Regisseur: Tom Six
Cast: Dieter Laser, Ashley C. Williams, Ashlynn Yennie, Akihiro Kitamura

Twee nogal simpele, gezonde Amerikaanse meisjes raken tijdens een road trip door Europa hopeloos de weg kwijt ergens midden in de Duitse bossen. Naar aloude horrortraditie komen ze terecht bij een gestoorde die het alles behalve goed met hen meent. Dr Dieter Laser heeft jaren gewerkt als chirurg gespecialiseerd in het scheidne van siamese tweelingen, en heeft nu als ultieme droom om een paar mensen aan elkaar te naaien en zo een menselijke duizendpoot te maken. Vandaar ook de titel van de film.

The Human Centipede is zo een film waar ik een tijdje rond heb zitten draaien alvorens ik er naar wou kijken. Verschillende malen stond ik met mijn dvd in mijn handen voor mijn dvd speler te twijfelen. Het is niet dat ik hem niet wou zien, maar ik keek er een beetje tegen op. Ik ben tenslotte ook maar een mens en sommige dingen raken bij mij ook nog een gevoelige snaar. Sommige hele fundamentele dingen kunnen ook nog een rilling over mijn rug laten lopen, en het onderwerp van The Human Centipede is er zo een van.
Alles in dit verhaal draait om de obsessie van een maniak. Dat komt wel vaker voor. Het zal zeker niet de eerste keer zijn dat een professor in een horrorfilm medische experimenten toepast op zijn weerloze slachtoffers. Maar vaak is dit alles 'voor het goed van de mensheid'. Vaak proberen geleerden mensen terug te brengen uit de dood, of een geneesmiddel tegen kanker te vinden. Dat daar dan zombies van komen, of een afgrijselijk gemuteerde half mens-half hammerhead haai (ja dat is echt een film), dat nemen ze er dan maar bij. Het doel heiligt immers de middelen.
Maar wat dokter Laser hier presteer is enkel en alleen een persoonlijke fetish. Welk medisch nut kan er gehaald worden aan mensen 'mond aan kont' te naaien zodat de volgende telkens de uitwerpselen van de eerste moet eten? Juist ja, dat dacht ik... er is geen nut. Enkel sadisme en puur persoonlijk plezier uit de vernedering van een ander.
Ergens zie ik zelfs parrallellen met de experimenten van Jozef Mengele die in Auschwitz probeerde eeneiige tweelingen weer aan elkaar te naaien, zonder succes. Waarschijnlijk haalde schrijver/regisseur Six hier de mosterd.
Tom Six schrikt er nooit voor terug om absurde films te maken. Zo genoot ik ontzettend van de ongelofelijk foute Comdey I Love Dries, waarin de Nederlandse shlagerzanger Dries Roelvink wordt gekidnapt door zijn grootste fans met als doel de vrouwelijke helft van het duo te bezwangeren.
In The Human Centipede is de humor nog veel fouter. Een van de meest afgrijselijke scenes is bijvoorbeeld die waarin de voorste persoon een kakje moet doen, in de mond van het Amerikaanse meisje dat het middelstuk van de siamese drieling vormt. Hier moet je wel lachen, of kotsen. Misschien dat een enkele ziekelijke persoon het zelfs nog erotish vindt, maar ik dan toch niet...
Je hoort het al, Human Centipede is geen film voor iedereen. Ik denk dat maar een selekt groepje viezerikken hier hun plezier in gaan vinden. En voor mijn part rangeer ik The Human Centipede ergens in hetzelfde hokje wwarin ik ook Martyrs, en Seed plaats. Een geslaagde, walgelijke film, die niet mag ontbreken in mijn collektie, maar waar ik de eerste jaren niet nog eens naar ga kijken.

Score: 3,5 op 4