bad biology

jaar: 2009
genre: comedy, horror, body horror
regisuer: frank henenlotter
cast: Charlee Danielson, Anthony Sneed, Tina Krause

"I was born with seven clits." zegt het vrouwelijke hoofdpersonage jennifer vrijwel onmiddelijk in deze film. nu hoor ik alle vrouwen al denken "had ik er ook maar zeven!" doch dit blijkt niet zo positief als je wel zou denken. zo heeft ze een onbevredigbare honger naar seks, zodat ze geregeld one night stands dient op te pikken, die de wilde nacht niet allemaal overleven. bovendien is jennifer haar metabolisme nogal aan de vruchtbare kant, zodat ze binnen de twee uur na de daad nog eens bevalt van monsterlijk lelijke babytjes, die ze zonder verdere plichtplegingen in de vuilbak gooit. jennifer is er meer het hart van in dat ze nooit de ware bevrediging vindt.
tot ze batz leert kennen, een teruggetrokken en verlegen jongen die worstelt met een groot probleem, namelijk zijn fluit; nu wordt algemeen aangenomen dat jongens hun lul achterna lopen, en ook hier in bad biology is het zo. de knuppel van batz zou een anaconda kunnen verstikken, en heeft bovendien een drugprobleem van jewelste. het liefst van al zou superlul er zonder batz op uit trekken om alles te penetreren wat een opening heeft.
kan jennifer het ware geluk vinden bij batz?

ja ja; je hoort het al. deze film getuigt van alles behalve goede smaak. ik heb al eerder films van henenlotter besproken, en telkens was mijn oordeel hetzelfde; zijn films zijn het cinematografische ekwivalent van lachen om een scheet; het lijkt wel alsof de scenarios geschreven worden door een bende gore zatlappen, die elke mensonterende grap die ze ooit gehoord hebben erin proberen te verwerken. om van henenlotter zijn films te genieten moet je dus alvast een goor gevoel voor humor hebben. en nu wil het lukken : ik heb een goor gevoel voor humor! zo kon ik smakelijk lachen met de blowjob scene in brain damage of de gemuteerde restanten van de hoertjes in frankenhooker.
toch wist deze bad biology mij niet te laten gieren van het lachen. misschien omdat ik mij andere dingen had voorgesteld toen ik het uitganspunt van deze film vernam. voor mijn part had het allemaal wat viezer gemogen. of wil het misschien zegeen dat ik stilaan te oud word voor onderbroekenhumor? nee natuurlijk niet. anders had deze film van mij een impotente nul gekregen in plaats van een flink rechtopstaande drie.

score 3 op 4