martyrs

jaar: 2008
genre: horror, gore, torture
regiseur: Pascal Laugier
cast: Morjana Alaou, Mylène Jampanoï, Catherine Bégin

lucie werd in haar jeugd gekidnapt en mishandeld door onbekenden. wanneer ze weet te ontsnappen wordt ze in een tehuis gestopt en sluit ze moeizaam vriendschap met anna;
maar lucie kan haar traumas niet verwerken en wordt verteerd door haat en schuldgevoel; wanneer ze jaren later op een dag per toeval op het spoor komt van de mensen die haar ontvoerden besluit ze bloederig wraak te nemen.

voor zover ik hier al het verhaal van martyrs samenvat zou je denken dat ik eigenlijk gans de film heb verteld, maar in feite speelt dit alles zich af in pakweg de eerste 20 minuten van de film. gelukkig maar, zou ik zo zeggen , want anders hadden we weer dezelfde saaie brok revenge film voorgeschoteld gekregen;
wat echter volgt op deze film overschrijdt weer alle grenzen van de franse cinema qua brutaliteit en geweldpleging. bovendien volgt er ook nog een geweldige mindfuck in deze film. nu beschouw ik mezelf als een doorwinterde horrorveteraan, en zeg ik vaak "oh, ik heb het wel allemaal al eens gezien." maar bij martyrs zat ik soms toch wel even op het puntje van mijn zetel, handenwringend en tandenknarsend, met mijn ogen een beetje toe. en wat vooral een pluim verdient is dat het niet zomaar martelen om te martelen is wat zich hier afspeelt, maar dat alles een hoger doel dient, maar hieover wens ik niet uit te wijden , om tenslotte niet ook gans de film te verpesten voor de rest.
deze straffe prent heeft regiseur Laugier alvast geen windeieren gelegd, want in 2011 mag hij de remake van clive barkers klassieker hellraiser schrijven en regiseren. niet dat ik zit te springen om een hellraiser remake, maar als één man het kan dan is het misschien wel Laugier;
en over remakes gesproken; de onvermijdelijke remake van martyrs komt er aan in 2009. speciaal voor alle mensen die frans eigenlijk toch geen mooie taal vinden.
de franse versie krijgt van mij alvast vier dikke snijwonden op de rug.
score 4 op 4