mermaid in a manhole

jaar: 1988
genre: horror, fantasy gore
regiseur: Hideshi Hino
cast: Shigeru Saiki, Mari Somei

een kunstenaar zit sinds de dood van zijn echtgenote een beetje in het slop. zijn inspiratie is op en zijn depressie drijft hem naar het riool om daar het vuil te gaan schilderen; tot zijn grote verbazing ontdekt hij daar een zeemeermin. ze is ziek en smeekt hem om hulp. hij neemt haar mee naar huis en zet haar in de badkuip. tussen hen ontstaat een band en ze wordt zijn muze. maar haar ziekte blijkt ongeneeslijk. haar lichaam raakt overdekt met afgrijselijk etterende zweren, puisten en bulten. de sappen die er uit druipen zijn echter van zo een fascinerende kleur dat de schilder ze gebruikt in plaats van verf om zijn doeken mee te bekliederen.

mermaid in a manhole is een behoorlijk smerige film. niet verwonderlijk want het is er eentje uit de beruchte guinea pig serie. goed, niet elke guinea pig aflevering is even geslaagd; zo is the android of notre dame ronduit debiel, en dr devil woman niet meer dan een aaneenschakeling van flauwe special effektjes. maar flowers of flesh and blood is een pareltje van gruwelijkheid en van de gele hand van dezelfde regiseur komt dus ook deze mermaid in a manhole.
oké, toegegeven, ik zeg herhaaldelijk dat een film behoorlijk smerig of behoorlijk goor is, maar deze film gaat er bij mij zelfs zwaar over. de pure walgelijkheid van het surrealisme van de etterende zweren is meer dan menig maag kan verdragen, en wanneer er ook nog een wormen en diverse andere parasieten uit de puisten kruipen gaat mijn maaginhoud te keer als een aftandse wasmachine. toch ben ik blijven kijken naar deze prent met wezenloze fascinatie.

mermaid in a manhole is dus een aanrader voor de zikere geesten onder ons, of voor wie graag eens zichzelf wil zuiveren door boven een braakemmer te gaan hangen, en graag verwijs ik ook nog eens naar mijn review van flowers of flesh en blood hier elders op deze webpaginas;

score 4 op 4