infestation

jaar: 2009
genre: comedy, horror, creature
regiseur: Kyle Rankin
cast: een hele hoop digitale insecten, plus een paar acteurs

cooper is een nietsnut die net ontslagen is op zijn werk, wanneer een bizar vooravl zich voordoet en iedereen het bewustzijn verliest. wanneer cooper wakker wordt is hij ingewikkeld in een soort cocon waaruit hij gelukkig kan ontsnappen. blijkt dat een soort grote kevers de aarde een beetje probeert over te nemen, en cooper is de aangewezen persoon om dit te stoppen.

infestation is weer zo een van die films die grotendeels moet steunen op computer gegenereerde beelden. de zogenaamde c.g.i. (niet te verwarren met c.s.i.)
zo zijn alle insecten bijvoorbeeld al computergestuurt. en dan nog niet eens al te deftig. wanneer ze op het scherm aanwezig zijn zie je maar al te goed dat ze er niet horen. je weet wel, zoals met die oude splitscreen effekjes van vroeger, of erger, stop motion. zo is het kleurenpalet of de lichtinval helemaal verkeerd; bovendien, en het zal wel aan mij liggen dat ik zeur, maar als je een film wil maken met reuzeninsecten, dan zet je er toch niet zomaar 2 of 3 tegelijk op het scherm? als er een ding is dat de monsterfilm ons geleerd heeft, dan is het dat een insect walgelijk is, een reuzeninsect nog walgelijker, en honderden reuzeninsecten het allerwalgelijkst. dus, ga gerust voluit en maak er iets specaculairs van. in een insectenmonsterfilm wil ik overspoeld worden door creepy crawlers, zoals bijvoorbeeld in straship troopers.
maar dit terzijde, de acteurs, een selectie nobele onbekenden doen aardig zijn best om te presteren, en de humor is geslaagd te noemen, toch is het stupide einde een serieuze domper.
de regiseur laat alles op wieltjes lopen zonder al te artsy of flashy te worden, en dat is wel al eens een leuke afwisseling van al die regiseurs die hun gebrek aan talent proberen maskeren door scheve camerahoeken te gebruiken, of een grauwe korrel.
enfin, infestation is een middelmatig filmpje zonder opmerkelijke hoogtes en laagtes, en vandaar deze gemiddelde score

2 op 4