sick nurses

jaar: 2007
genre: horror, asian, ghost
regiseur: Piraphan Laoyont & Thodsapol Siriwiwat
cast: te moeilijk om te schrijven, en uitspreken lukt al helemaal niet.

ondertussen heb ik al bloggend meer dan honderd films besproken, en als je die erbij telt die ik vroeger schreef voor het amerikaanse septi-gore magazine dan zijn het er nog heel wat meer. maar toch word ik nog gerelgeld verbaasd door het aantal stupide films die constant worden uitgebraakt op dvd; sick nurses is daar alvast een van.

een groepje verpleegsters en een dokter stelen en verkopen de organen van patienten. wanneer ze noodgedwongen een van hun collegas om het leven moeten brengen, komt haar wraakzuchtige geest na zeven dagen spoken.

wie geregeld al eens een manga bekijkt weet dat ze in het land van de rijzende zon en omstreken(want dit is denk ik een thaise film) behoorlijk geilen op schooluniformen. ook de verpleegster uniformpjes verkopen er goed in de plaatselijke sexshops, maar wie in sick nurses een fetishistisch festival vol freaky females verwacht komt behoorlijk bedrogen uit. ook de mensen die een horrorfilm van enige kwaliteit zoeken in sick nurses komen bedrogen uit. want buiten anderhalf uurtje tijdverspilling heeft dit filmpje niets te bieden.
heel zwakjes worden hier alle gebruikelijke asian cliches over langharige spastisch bewegende geesten nog eens vanonder het stof gehaald en gemonteerd in een wel heel dun verhaaltje. zelfs de storyline van de organenstelende verpleegsters wordt nergens echt uitgewerkt, want als ik deze info niet had verkregen vanop de achterkant van het dvd doosje dan was dit mij compleet ontgaan en zou ik mij afvragen waar al die tam tam eigenlijk goed voor is.
wat dus rest zijn enkele verpleegsters die rechtstreeks uit een postorderbruidcatalogus lijken te komen en die in een leeg ziekenhuis WAAR GEEN ENKELE PATIENT TE BEKENNEN VALT worden achtervolgt door voornoemde langharige spastisch bewegende geest. één voor één vallen ze aan haar ten prooi en sterven op niet bijzonder geinspireerde manieren. op eentje na. na ongeveer drie kwartier van giechelende spleetoogjes in parmantige en totaal ongepaste witte uniformpjes wordt een van de sick nurses die aan boulemie lijdt door de geest gedwongen om haar tandenborstel zo hard in haar keel te duwen dat ze bloedt; vervolgens wordt haar een smorgasbord van wansmakelijkheden voorgeschoteld. waaronder bloederige verbanden uit een afvalemmertje en de peuken uit een asbak. vervolgens mag het moeilijke eetertje knabbelen op een handjevol scalpelmesjes tot haar onderkaak eraf val en slecht een gapend keelgat met spartelende tong overblijft. waarna er een op formaldehyde geconserveerde foetus komt aanvliegen en tussen haar amandelen blijft steken tot ze erin verstikt. pure maar helaas kortstondige klasse die verder niet herhaald wordt.
vervolgens kabbelt sick nurses verder naar het voorspelbare einde waar de laatste story twist mij warm noch koud liet.
de regie en beeldgeving zijn allemaal dik in orde, en de cast van first timers slaagt er in om net als alle aziatische akteurs ongelofelijk op mijn zenuwen te werken, dus dat zal dan naar hun normen ook wel in orde zijn. maar feit blijft dat deze film te slecht is voor woorden.

sick nurses is een ten alle tijden te vermijden filmpje dat enkel en alleen voor de scalpel eet scene toch nog één puntje scoort

score 1 op 4