sadisticum

jaar: 2008
genre: horror, gore,
regiseur: Sebastian Radtke
cast: nen hoop moffen

een naamloze moordenaar vertelt in een haast niet afhoudende voice-over, over zijn fascinatie voor het verwonden van mensen. hun lijden is zijn reden van bestaan, en de enige manier waarop hij zich compleet voelt. liefst deelt hij zijn passie nog met enkele gelijkgestemde zielen, en geeft hij seminaries over de edele kunst van het folteren. zo legt hij haarfijn uit aan enkele leerlingen hoe je met een minimum aan inspanning zoveel mogelijk pijn kunt toebrengen door gewoonweg de vingernagels uit te trekken, om vervolgens dan de vingers stukje bij beetje met hamer en beitel af te kappen. een beetje verderop in de film wordt een vrouw te lijf gegaan met een slijpschijf. je hoort het al, sadisticum, zoals de titel doet vermoeden, is geen film voor fijngevoelige mensen. sterker nog, je moet al een behoorlijk harde rotzak zijn om de martelscene's uit te zien.
toch is sadisticum niet alleen maar martelen. de moordenaar, alhoewel hij naamloos blijft, wordt uitgediept; zijn karakter en zijn drang tot doden worden verklaard en hij wordt heel menselijk geportreteerd. want geef toe, soms heb je toch zelf ook zin om die ene eikel op het werk met een hamer te lijf te gaan, of die pestkoppen van vroeger op school eens te gaan opzoeken met een lasbrander?
bovendien wordt alles wondermooi in beeld gebracht door de regiseur en is de fotografie en het kleurenspectrum heel goed gekozen, in warme boterkleurige sepiatinten.
dus voor wie graag zijn fantasietjes eens op het scherm wil zien afgebeeld worden, kan ik sadisticum van harte aanbevelen. voor alle anderen: ver weg blijven.

score 3 op 4